ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΟΥΡΤΑΝΙΩΤΗΣ

...κρίνω περιττόν να αναφέρω τον ένθερμον ζήλον, και τας όσας κατά δύναμιν εκδουλεύσεις εδυνήθην να προσφέρω εις την πατρίδαν και εις όσον καιρόν εφύλαττον τον τόπον θηβών δεν απετόλμησε ο εχθρός να κάμη την παραμικράν καταδρομήν. σπεύδω λοιπόν να προσφέρω και αύθις εις την σεβαστήν διοίκησιν τον ίδιον ζήλον μου και επειδή ο εχθρός καθημερινώς λεηλατεί και αιχμαλωτεί τους αδελφούς μας και ο τόπος επαπειλείται από μέγαν κίνδυνον... να δυνηθώ να προφθάσω τους δυστυχείς αδελφούς μας από τον επαπειλούμενον κίνδυνον. μ' όλον ότι εισέτι δεν ημπορώ να ησυχάσω από τους δριμυτάτους πόνους της πληγής μου, δε βαστά η ψυχή μου να βλέπω τους αδελφούς μας να αιχμαλωτούνται αδίκως...


τη 20 μαϊου 1825
ναύπλιον
ο πατριώτης
αθανάσιος σκουρτανιώτης

Πέμπτη 23 Μαΐου 2024

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ Β. Τ. ΟΥΑΣΙΓΚΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ




   Την 1η Αυγούστου 1825 ο Αμερικάνος Φιλέλληνας Ουίλιαμ Τ. Ουάζιγκτων (ανιψιός του πρώτου προέδρου των ΗΠΑ Τζωρτζ Ουάσιγκτων) που έχει έρθει να βοηθήσει την Ελλάδα και βρίσκεται στο Ναύπλιο, στέλνει ένα πολύ σημαντικό γράμμα στο Εκτελεστικό Σώμα. Η επιστολή του, δημοσιεύεται και στην εφημερίδα των Αθηνών του Ψύλλα (εφημερίδα την οποία είχε ιδρύσει το 1824 ο φιλέλληνας Συνταγματάρχης Στάνχοπ). 
Ο Αμερικανός Ουάσιγκτων γράφει με αφορμή την επιστολή της κυβέρνησης Κουντουριώτη το καλοκαίρι του 1825, που περιέχει τις  υπογραφές του βουλευτικού, μελών του Εκτελεστικού, προκρίτων και πολλών Ελλήνων οπλαρχηγών και καπεταναίων, για βοήθεια από την Αγγλία. Με αυτήν την επιστολή, η Ελλάδα ουσιαστικά  περνούσε, κάτω από την υποτέλεια και την "προστασία" της Αγγλίας. 
Ο Αμερικάνος προειδοποιεί με τη δική του επιστολή, πως αυτό θα είναι καταστροφή για την Ελλάδα και το μέλλον της. Αν την εκλαϊκεύσουμε και την συμπυκνώσουμε, ο άνθρωπος λέει... "Εγώ ήρθα (και άλλοι σαν εμένα) εδώ να σας βοηθήσω γιατί αγάπησα  τον αγώνα σας και σεις πουλάτε την εθνική σας ανεξαρτησία και τους αγώνες σας, τόσο φθηνά στους Άγγλους. Για αυτό φεύγω από την Ελλάδα..."

Ας διαβάσουμε όμως αυτήν την άκρως σημαντική και ενδιαφέρουσα επιστολή του Αμερικάνου και ας σκεφτούμε... όχι μόνο πόσο δίκιο είχε τότε εκείνος, αλλά και κατά πόσο η συγκεκριμένη επιστολή, μπορεί να μιλήσει σε εμάς σήμερα...

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΗΝΩΝ Φύλλο αριθ.81

Εις τα μέλη του Εκτελεστικού Σώματος της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος
Εν Ναυπλίω, Δευτέρα πρώτη Αυγούστου 1825

Την περασμένην Παρασκευήν έμαθα από πολλά μέρη, ότι ένα γράμμα γραμμένον εις Κορφούς εις το Ιταλικόν, και μεταφρασμένον εις το Ρωμαίικον εις Ύδραν και υπογραμμμένον από Προκρίτους της Ύδρας, και των Σπετζών, έφθασεν εδώ εις Ναύπλιον όπου υπεγράφη από δύο μέλη του Εκτελεστικού Σώματος και σχεδόν από όλα του Βουλευτικού, από πολλούς Προκρίτους, και Καπεταναίους του Μωρέως και της Κρήτης, και ότι όλον το παν αυτού του γράμματος, ήτον να ζητήσετε βοήθειαν από την Αγγλίαν, να διοικήσει εναντίον των Τούρκων και των Αράπιδων και να παραδώσετε τα δίκαια, και την διοίκησιν της Ελλάδος εις την ειρημένην Αγγλικήν Διοίκησιν........
Εις τέτοιας περιστάσεις εννόησα χρέος μου να φανερώσω εις το Κοινόν το πόσον δεν μου άρεσε αυτό το πράγμα......... συγχωρήσετέ με να εξηγήσω εκείνο όπου στοχάζομαι επάνω εις τα δικαιώματα , όπου έχουν τα Μέλη της ελληνικής Διοικήσεως ή η Διοίκησις της Ελλάδος εις το να πραγματευθεί τούτο, με τους Άγγλους. Μία Διοίκησις απόλυτος, η οποία να έχη όλα τα σημεία του Δεσποτισμού επάνω εις τους υπηκόους της, και εις τα Κτήματά τους, ημπορή να έχη το δικαίωμα να πωλήση ή να χαρίση ένα μέρος των λεγομένων υπηκόων της, ή των Κτημάτων τους, καθώς ο θεμελιωτής της Παρθενίας επάνω εις την Αμερικήν, πωλεί ή χαρίζει τους Σκλάβους του, και την γην του. 
Κατά τας εδικάς μου όμως ιδέας της Αμερικής, μία Διοίκησις η οποία συσταίνεται από τον Λαόν, και η οποία διοικεί Δυνάμει μίας εξουσίας Παραστατικής (εννοεί μέσω αντιπροσώπων-βουλευτών) δεν ημπορή να έχη άλλην δύναμιν, παρά εκείνη μονάχα, όπου της δίνεται από τον Λαόν. Και πού φαίνεται λοιπόν το Ελληνικό Έθνος να εσυγχώρησεν εις την Προσωρινήν του Διοίκησιν να ημπορεί να πραγματεύεται ή όλην την Ελλάδα ή μέρος, υποκάτω εις το Βασίλειον μίας Ξένης Δυνάμεως; 
Και τι δικαίωμα έχουν οι Πρόκριτοι και οι Καπεταναίοι και τα μέλη του Βουλευτικού και Εκτελεστικού Σώματος της Ελλάδος, όλοι μαζί να υστερήσουν μέλος της Κοινότητας της Ελλάδος από την ελευθερίαν όπου έχει......... ή πολύ περισσότερο τι δικαίωμα έχουν αυτοί...... να βιάσουν ένα Άτομον της Κοινότητας της Ελλάδος, διά να καταντήση υπήκοος, εις μίαν Ξένην Δύναμιν; Κανένα! Αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα, όθεν αν το τέλος του ειρημένου γράμματος (και των υπογραφών) είναι το να βάλη την Ελλάδα εις την εξουσιαν της Αγγλίας....... σας λέγω τότε ότι εκείνοι που υπέγραψαν αυτό το γράμμα είναι ένοχοι .... και παραβάται του Ελληνικού Έθνους............ 
Έχω λίγην εμπιστοσύνην εις την καλήν πίστιν της Αγγλικής Διοικήσεως. Είναι Διοίκησις όπου συνειθίζει να βιάζη και τους Νόμους των Εθνών, και αυτάς τας ιδίας συμφωνίας διά να καταντά εις τους σκοπούς της....
Εν τοσούτω λοιπόν λέγω, ότι ........... αν η υπόθεσις πρέπει να τελειώση με την θυσίαν της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, τούτο θα είναι ένα αποτέλεσμα, το οποίον θέλω ελεεινολογήσει και στοχάζομαι χρέος μου να παραστήσω εις τον κόσμον την δυσαρέσκειάν μου ..... και την δυσαρέσκειαν του Έθνους μου δι΄όλα αυτά τα μέτρα.....
Ήλπιζα Κύριοι, να έμβω εις την Στρατιωτικήν δούλευσιν της Ελλ. Διοικήσεως και να μεταχειρισθώ όλην μου την πολεμικήν εμπειρίαν εις την υπόθεσιν της Ελλάδος, εις την ελευθερίαν και εις τον Πολιτισμόν της, όμως αν η Ελλάς μέλλει να καταντήση μία Επαρχία ξένη, εγώ δεν ημπορώ πλέον ..... να μένω εδώ, χωρίς να χαλάσω τας πολιτικάς μου αρχάς και στον ίδιον καιρόν με μεγάλην μου θλίψιν θα παραιτήσω την Ελλάδα, εις την οποίαν τα καλήτερά μου αισθήματα με είχον προσκολλημένον. 

   Δεχθήτε Κύριοι την βεβαίωσιν της ξεχωριστής μου υπολήψεως...

Β. Τ. Βάζιγκτων

Για την ιστορία, ο Ουάσιγκτων τελικά έφυγε το 1825, αλλά επέστρεψε ξανά το 1826. Βρήκε τελικά τον θάνατο στο Ναύπλιο σε μια μικροσυμπλοκή (ίσως και από δολοφονική ενέργεια, γιατί ήταν πολέμιος της προσάρτησης της Ελλάδας στο Βρετανικό άρμα) το 1827...

Δεν υπάρχουν σχόλια: